Rahat, temiz hava gemisini ve esrarengiz boşluğu terk edeli haftalar geçmişti. Seyyareler Arası Boşluk Çözümleme Bürosuna raporunu verip derhal boşluğa dönmek istemişti, oysa uzun süredir ellerinden kurtulamamıştı. Çayını son damlasına kadar bir yudumda içtikten sonrasında masada oturan öteki adama:
— Beni daha çok tutamazlar, derhal gitmeliyim, dedi.
Öteki adam da kararını vermişti, İlk mektuplarına hâlâ bir yanıt gelmemişti. Bu adamı da elinden çıkarmak hâlâ işine gelmiyordu. Cebindeki küçük siyah aletle oynayarak yanıt verdi:
— Durum oldukça nazik, acil karar vermeğe gelmez.
— Bir seyyarenin imha edilmesi mevzuu bahis, Zühre halkına vaziyeti ilân etmeni isterim.
— Fakat bu imkânsız. Kargaşalığa sebebiyet veririz.
— Başlangıcında bunu yapacağına söz vermiştin,
— Evet, fakat sonrasında kararımı değiştirmem gerekti.
— Boşluk Çözümleme Bürosunun adamı halâ gelmedi.
— Biliyorum. Krizi önlemek için hazırlık yapıyorlar. Bir, iki güne kadar gelirler,
— Gene mi bir iki gün! Daha hesaplarıma bile bakmadılar, Anlaşılan, kimse sözlerime inanmıyor. Size yine söylüyorum: Merih tahrip olacak!
